Beypazarı :)

Yeşilvadi :)

Beypazarı :)

Beytepe'de sonbahar :))

Yeşilvadi :)

Yeşilvadi :)

Kütüphane :))

Hayatı böyle renkliyken seviyorum :))

Kütüphane :))

Hayatı renkleriyle seviyorum!! :D

Yeşilvadi :)

Yeşilvadi :)

Bu dallar kadar karmaşıktı kızın içindekiler... Hem gri dallar kadar canını yakan hem de masmavi gökyüzü kadar mutlu eden şey vardı hayatında. O da bilemiyordu bu karmakarışık duygularını nasıl düzeltebileceğini. Aslında hep böyle mi olmuştu hayatında her şey? Yine bilemedi... Cevapsız sorularına bir yenisi daha eklendi.

Beytepe'de sonbahar :))

Sarılar ve kahverengiler hakimdi doğaya... Kuru yaprakların ayakları altındaki hışırtısını sevdi kız. Hep severdi zaten. Bir karda yürürken çıkan sesi bir de bu yaprakların sesini severdi. Mutsuz anları düşündü, hayatta mutlu olunabilecek bir çok şey varken, gülmek için neden çokken mutsuz olarak kendini yormak nedendir? Mutsuz hissettiği zamanlara üzüldü ve çoğu zaman yaptığı gibi yine gülümsedi. Bütün sıkıntılarına inat yaparcasına bir daha güldü! :)

Karanlığımın Bittiği Yer

Gökteki ay ışığını gördü kız.. Baktı ve gülümsedi. "Umut" yerine koydu o ışık kümesini. Uzun zamandır içinde boğulduğu karanlığın içinde aslında bir ışık olduğunu düşündü. Şimdi sıra o ışığı bulmaktaydı, o küçük ışık büyümeli ve karanlığını yok etmeliydi!